Hvítlaukurinn

Hef verið nokkuð dugleg við að snæða hvítlauks eitthvað um helgina og því er andadrátturinn eftir því. Því verða þeir sem vilja vera nálægt mér að borða hvítlauk sjálfir eða setja klemmu á nefið. Sálfri finnst mér andadráttur hvítlauksætu með því skelfilegra sem hægt er að anda að sér. Manni svíður í augun svo að tárin byrja að leka, kúgast, grettir sig en reynir jafnframt að vera kurteis við hvítlauksætuna með því að gera þetta allt inn í sér á óáberandi hátt. Ef ég væri ekki hvítlauksæta sjálf þá gæti mig grunað að ég væri ef til vill vampíra sem reyndar getur engan veginn staðist þar sem að mér finnst bæði blóðgrautur og blóðmör algjörlega óætt.

Er einhver þarna úti sem kann pottþétt ráð við hvítlauksandfýlu?

Athugasemdir

[Sæunn (IP-tala skráð) 9.4.2007 kl. 21:01]

Steinselja á að dú ðe trikk

[Sardinan, 9.4.2007 kl. 21:05]

Já nema ég á ekki steinselju. Spurning um að skola skoltin upp úr steinolíu?