Ást við fyrstu sýn

Er hún til? Er það virkilega mögulegt að maður geti skroppið út í Bónus og komið til baka yfir sig ástfangin af manninum sem var að velja sér epli í grænmetiskælinum? Eða þá af manninum sem maður beið með í strætóskýlinu? Þeir sem halda því fram tel ég vera rugludalla með meiru. Ég held að það að verða ástfangin sé eitthvað sem tekur tíma. Maður þarf að kynnast viðkomandi og sjá hvort að hann passi manni. Svo veit maður aldrei hvort að maður vakni ekki bara einn góðan veðurdag eftir nokkur ár og fattar þá að hann passar ekki lengur. Eða þá að maður uppgötvar að viðkomandi var einhver allt annar en maður hafði haldið að hann væri. Hef fengið að prófa hvor tveggja og hvorugt er skemmtilegt. Að finna sér sinn sálufélaga er mikið vanda verk og í rauninni skil ég ekki afhverju það er ekki löngu búið að skanna út hverjir eiga best saman og setja á okkur strikamerki svo maður þurfi ekki að standa í svona veseni. Það er komið árið 2006 og fólk á ekki að þurfa að puða svona við þetta.
Sé alveg fyrir mér fólk vera að skanna hvert annað á almannafæri og svo þegar viðkomandi finnur þann eina rétta þá er bara drifið sig í kirkju á nóinu. Ekkert vesen með að vera að prófa nokkur ár í sambúð, drita niður nokkrum krökkum, bara til þess að fatta svo að þessi gaur var ekki sá rétti og þurfa svo að skila honum.
Nei ég er sko ekkert bitur