JAHÚ!

Ég má fara í sturtu, loksins! Saumarnir voru plokkaðir úr mér í morgun og ég má bara fara gera allt það helsta. Er samt ennþá smá aum og bólgin, en ekkert alvarlegt. Mátti ekki tæpara standa því ég er farin að lykta eins og sambland af kæstum hákarli og rotþró fyrir garðaúrgang. Þvottapoki er bara ekki nógu öflug græja á kroppinn minn.
Er farin að sakna krakkagormana heldur mikið, en ennþá er rúm vika í það að ég fái að sjá þau. Þau blómstra svoleiðis upp í sveit hjá ömmu og afa og það er sko nóg að gera hjá þeim. Virkilega skrítið að vera bara ein heima með unglingnum og heyra ekki argaþrasið í hinum þrem. Ohhh ég sakna argaþrass.