Blogg blogg blogg blogg blogg

Komin heim í Skutulsfjörðinn.
Hélt ég myndi ekki sjá börnin mín aftur þegar flugvélardruslan var að fljúga inn í Ísafjarðardjúpi. Skrölt og hristingur eru ekki mjög uppörvandi og það mætti með sanni segja að ég hafi setið í hægðum mínum. Reyndar var hann Vignir Örn frændi minn flugstjóri í þetta sinn og ég ákvað að treysta því að hann væri jafn fjandi klár og ég og myndi bara redd'essu, sem hann reyndar gerði.
Er ennþá stórhrifin af því sem ég sá á túni klamburs, seint í gærkvöldi. Og svei mér þá ef hún ég sé bara ekki bara búin að Sigur Rósast. Þetta var svona "had to be there" moment og ég held að ekki nokkur sála hafi setið eftir ósnert eftir síðasta lagið.
Háskóla umsókn fer í póst í fyrramálið og eftir fréttir síðustu daga þá verð ég að segja að ég er ekkert ógurlega bjartsýn. Eignaskipting fer líka fram á morgun. Búið að ganga frá skilnaðarpappírum, setja húsið á sölu og annað slíkt. Þetta potast og bráðum verður maður komin með sína eigin rútínu og þá verður lífið bara ljúft.