Morðið á hinni mér

Merkilegur atburður var að gerast rétt í þessu. Ég framdi morð. Það þykir nú oftast ekkert voðalega sniðugt en í þessu tilviki var það mjög sniðugt. Sagan er sú að síðustu daga hefur önnur ég verið að vaxa út úr kinninni á mér í formi voldugrar bólu. Og þar sem að ég hef aldrei verið þekkt fyrir að geta látið bólur í friði (spyrjið bara alla fyrrverandi kærasta lífs míns) þá hef ég verið að hamast á kvikindinu síðustu daga án árangurs. Í dag 2. febrúar á því herrans ári 2007 tókst þó að sprengja ófétið. Óhh glorí og halelúja, merkileg fullnægja og sigurtilfinning sem fylgir þessum verknaði. Hinsvegar sit ég núna uppi með svöðusár á kinninni. En það er í lagi því bólan er sigruð!
Flensuvertíðin ennþá í fullum blóma og ég föst heima með hundveika Írisi sem er með 7faldan háls.
Knús á línuna.